Δεν μπορείς να νικήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό.
Δεν μπορείς να πολεμήσεις τους εχθρούς που 'χεις μέσα σου.
Μπορείς να τους αγκαλιάσεις, να τους γνωρίσεις, να τους αγαπήσεις.
Να μάθεις να ζεις με αυτούς και να δέχεσαι τα λάθη τους.
Όχι με βία, αλλά με αγάπη, μόνο έτσι θα καταφέρεις κάποτε να τους εξοντώσεις.
Αγάπησε τη σκοτεινή σου πλευρά, μετράει πιο πολύ από το να αγαπάς το "στιλιζαρισμένο" εγώ σου...

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009

Δεν μπορώ να χαραμίσω άλλη ανάσα...




Δεν μπορώ να χαραμίσω
άλλη ανάσα μακριά σου...

Πόσο λίγες είναι οι λέξεις
όταν βρίσκομαι μπροστά σου...

3 σχόλια:

issallos είπε...

Καλο βραδυ.... δεν θα πω τιποτα μπτοστα σε τετοι κειμενο... γιατι κατευθηνει εσενα στο απο μακρια του..... στο τοσο κοντα του....
Υπεροχη "χορογραφια" για να χαθει με αχρηστα λογια .......
υποκλιση !!!!!!

Venus on fire είπε...

Πολύ καλό. Και πόση αλήθεια κρύβει.

Καλό απόγευμα.

Unidentified είπε...

Και στους δύο ένα έχω μόνο να πω...
Απίστευτοι, γεμάτοι αλήθεια, πέρα από κάθε αμφισβήτηση στίχοι... Κατά την ταπεινή μου γνώμη πάντα!

Καλό σας βράδυ...