Εύκολος, αναμφίβολα, στόχος...
Η πιο ανώδυνη επιλογή ίσως...
Ο καλύτερος τρόπος για ένα ξέσπασμα, απέναντι σ' αυτόν που δεν πρόκειται φυσικά να αντιδράσει.. που θα κρύψει τις σκέψεις του στο εγώ του και θα αποφύγει να εκφραστεί στο εμείς...
Κι εσύ αποδέχεσαι, συσσωρεύεις, αναλώνεσαι στην προσπάθεια να συγκρατήσεις τα όσα ουρλιάζουν μέσα σου... Μέχρι πότε όμως;
Μέχρι πότε θα μπορείς να δέχεσαι έτσι παθητικά τους ποταμούς των λόγων τους; Και ποιο θα έιναι το αποτέλεσμα όταν δεν θα έχεις πλέον τη δύναμη να συνεχίσεις;
Γιατί το λιγότερο είναι να εκραγείς, έστω κι αν πληγώσεις...
Το χειρότερο είναι να πνιγείς μέσα σε όλα αυτά που δεν είπες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου