Just a little story...

Περπατούσε στο πεζοδρόμιο κι ούτε που έδινε σημασία στο πού πήγαινε ή σε όσους περνούσαν δίπλα του. Χαμένος στις σκέψεις του, το μόνο που μπορούσε να σκεφτεί ήταν τα μάτια της, το πρόσωπο της, το χαμόγελο της. Πώς μπόρεσε να την αφήσει να φύγει τόσο εύκολα; Πώς μπόρεσε να αφήσει να διαλυθεί ο κόσμος του ολόκληρος τόσο απλά; Γιατί όλος του ο κόσμος ήταν εκείνη...

Το μόνο που θα ήθελε ήταν να είχε τη δυνατότητα να γυρίσει πίσω σε εκείνη τη νύχτα. Να μπορέσει να την δει ξανά, να την αγγίξει, να την παρακαλέσει.. να αλλάξει τα δεδομένα. Το μόνο που λαχταρούσε η ψυχή του ήταν να χαθεί ξανά στο βλέμμα της, να νιώσει και πάλι τη ζεστασιά του κορμιού της, να αφεθεί ξανά στο ρυθμό της ανάσας της και στη μυρωδιά της.. Πόσο ανόητα μπορεί να λειτουργήσει ο ανθρώπινος νους καμιά φορά... Αφήνει να χαθεί το πιο σημαντικό για το πιο ασήμαντο, χωρίς να δώσει σημασία στην καρδιά και στη ψυχή... 

Βυθισμένος στα θέλω του, έστριψε στη γωνία του δρόμου και μη προσέχοντας πού πηγαίνει, έπεσε πάνω στο άτομο που ερχόταν από την αντίθετη κατεύθυνση. Σηκώνοντας το βλέμμα του για να ζητήσει συγγνώμη, τα μάτια του συνάντησαν τα δικά της κι ένα χαμόγελο ζωγραφίστηκε στα χείλη του.

Κι όμως...

Μόνο για σένα...

Δώσε μου δρόμους και θα τους τρέξω
για να έρθω και πάλι κοντά σου.
Δώσε μου εμπόδια και θα τα ξεπεράσω
για να βρεθώ στην αγκαλιά σου.
Δώσε μου πλήθη και θα τα προσπεράσω
για ν' αντικρίσω και πάλι τα μάτια σου.
Για μια σου ευχή
θα κινήσω γη και ουρανό.
Για ένα σου χαμόγελο
θα κάνω τα αδύνατα δυνατά.
Για ένα φιλί σου και μια αγκαλιά
θα δώσω ότι έχω και κάτι ακόμη...
Για σένα θα γκρεμίσω τα τείχη μου.
Για σένα θα πολεμήσω τους φόβους μου.
Για σένα θα αψηφήσω τις αναστολές μου.
Για σένα θα υποκύψω στις επιθυμίες μου.
Για εσένα, που φωτίζεις τα όνειρα μου.
Για εσένα, που ζωντανεύεις τις αισθήσεις μου όλες.
Για εσένα, που είσαι η καλημέρα και η καληνύχτα μου.
Για σένα μάτια μου.. μόνο για σένα...

Στο εμείς...

Υπάρχουν ώρες που το μόνο που θέλω είναι να χάνομαι στο βλέμμα σου. Υπάρχουν στιγμές που το μόνο που ζητάω είναι να βουλιάξω στην αγκαλιά σου. Υπάρχουν νύχτες που το μόνο που χρειάζομαι είναι ένα σου χάδι...

Κι αυτές οι ώρες, αυτές οι στιγμές, αυτές οι νύχτες όλο και πληθαίνουν, και πυκνώνουν και γίνονται πιο έντονες, πιο δυνατές. Γιατί κάθε ώρα έρχομαι ένα βήμα πιο κοντά σου, κάθε στιγμή σου χαρίζω ακόμη ένα κομμάτι μου.. γιατί κάθε μέρα σε αγαπάω πιο δυνατά, πιο αληθινά, πιο ολοκληρωτικά...

Και η αγάπη αυτή μου δίνει δύναμη.. Μου δίνει κουράγιο να τρέξω στο άγνωστο, μου δίνει θάρρος για να αντέξω το αβάσταχτο, μου δίνει φτερά για να πετάξω πάνω και πέρα απ' όλους και απ' όλα.. Εκεί που υπάρχεις μόνο εσύ και μόνο εγώ...

Εκεί που βασιλεύει το εμείς.. Εκεί...

Παραδοχή και δέσμευση...

Όσες φορές τα χείλη σου κι αν μου το πουν
ακόμη τόσες θα θέλω να το ψιθυρίζεις.
Κι αν την αφή σου ξεχωρίζω στα τυφλά
διαρκώς θα ποθώ το σώμα μου ν' αγγίζεις.
Θα ζητάω κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο
όσο σφιχτά στην αγκαλιά σου κι αν με σφίγγεις.
Μια θάλασσα φιλιά θα σου χαρίσω
και με της ψυχής τ' απόκρυφα έναν ωκεανό.
Εμπρός στο βλέμμα της καρδιάς σου θα λυγίσω
και μια σου λέξη θα με βγάλει απ' το κενό.
Με τα πιο τρυφερά μου "Σ'αγαπώ"
θα ντύνω της λύπης σου τη μοναξιά.
Με το πιο αληθινό μου "Ευχαριστώ"
πάνω σου θα αποθέτω την πιο γλυκιά μου ευγνωμοσύνη.
Στιγμές μακριά σου φθονερές, θα τις κεντώ
με αναμνήσεις ζωηρές και θύμισες.
Σε ονείρατα φεγγαρογητεμένα θα χρωστώ
την αντοχή της ερημιάς που ξεφυσά η έλλειψη σου.
Πνοή με το άγγιγμα σου
και ζωή με το βλέμμα σου.
Αίσθηση με το φιλί σου
και γαλήνη με το χάδι σου.
Στο φως της σελήνης θα ζωγραφίσω τη μορφή σου
και στου αγγέλου το αυτί θα μουρμουρίσω το όνομα σου.
Της ύπαρξης μου νόημα
και του είναι μου ολοκλήρωση.
Φύλακα εσύ και ανάσα μου..
Των αστεριών μου προστάτης
και του μυαλού μου γητευτής.
Το εγώ μου απλόχερα προσφέρω
στα δυο σου χέρια μέσα...

Ακόμα λίγο...

Θέλω να μείνω όλη τη νύχτα εδώ να με φιλάς.

Μέχρι τα χείλη σου να γίνουν ένα με τα δικά μου.

Θελώ να μείνω όλη τη νύχτα εδώ να με κρατάς.

Μέχρι το σώμα σου με το κορμί μου να ενωθεί.

Θέλω να μείνω όλο το βράδυ εδώ να με κοιτάς.

Μέχρι το βλέμμα σου να υπάρχει μόνο μέσα απ' τη ματιά μου.

Να σπαταλάω στιγμές για να σου χαρίζω ανάσες

και να ξεκλέβω χρόνους για να σε ντύνω τρεμάμενες αγκαλιές.

Ν' αποτυπώνεις στο δρόμο μου σκέψεις σου

και να βαδίζεις στα όρια του νου μου.

Να ψιθυρίζεις εικόνες στη μέρα μου

και να σκορπάς φως στις καληνύχτες.

Ν' αγγίζεις απαλά τις ανάγκες μου

και να χαϊδεύεις με πάθος τα θέλω μου.

Φίλα με ακόμα λίγο...
Για λίγο ακόμα, προτού ξημερώσει...

Δρόμος και κόσμος...

Κι αν χάσεις το δρόμο σου μέσα στο σκοτάδι, ψάξε το χέρι μου να βρεις τον εαυτό σου. Τυφλός οδηγός της ψυχής η δύναμη και της καρδιάς η θέληση, σε βγάζει πιο πέρα από τ' απίστευτο και πιο μακριά από τ' όμορφο. Άνοιξε τα μάτια του είναι σου κι ακολούθησε με το βλέμμα της ζωής το ταξίδι. Αφέσου στην αύρα του ονείρου και χάσε τον εαυτό σου στην άβυσσο της επιθυμίας σου.
Ο δρόμος του "πουθενά" είναι τόσο ίδιος με τον δρόμο του "κάπου" μερικές φορές, μόνο που μυρίζει μοναξιά.
Κι είναι αβάσταχτη η μοναξιά , όταν στέκεις στη μέση του πλήθους...

Παρά τα όσα...

Κι αφήνεις τη ζωή σου να κυλήσει.
Και πιάνεσαι από ότι όμορφο, ότι αληθινό κι ότι ωραίο.
Και απολαμβάνεις στιγμές χαράς, στιγμές αγάπης, στιγμές γαλήνης.
Και χαίρεσαι το φως στο πρόσωπο σου και τη θάλασσα στα πόδια σου.
Και δένεσαι με ανθρώπους, και χαρίζεις συναισθήματα.
Και βιώνεις συγκινήσεις, και αναζητάς έντονες εμπειρίες και διασκεδάζεις με τα μικρά και τα ασήμαντα, με τα μεγάλα και τα σημαντικά.
Και λες "Καλημέρα", "Καληνύχτα", "Σε σκέφτομαι", "Μου λείπεις", "Σε καταλαβαίνω", "Σε χρειάζομαι", "Σ' αγαπώ"...
Και παρ' όλα αυτά ο πόνος είναι εκεί, ζωντανός παρά τα όσα, να κυλάει δάκρυα στη ψυχή σου και βροχή στα μάτια σου...

Με τα μάτια κλειστά...

Κράτα τα μάτια σου κλειστά και άφησε την ψυχή σου να χαθεί στο άπειρο της αγκαλιάς μου. Τύλιξε τα χέρια σου γύρω μου κι ελευθέρωσε το μυαλό σου από κάθε σκέψη. Άφησε την αναπνοή σου στο σώμα μου και αποτραβήξου στην γωνιά του κόσμου μας. Νιώσε το ρίγος μου στο χάδι σου και ταξίδεψε στου ονείρου μας την άκρη. Παγίδευσε το φιλί σου στα χείλη μου και ακούμπησε στο χτύπο της καρδιάς μου. 

Έτσι απλά, αβίαστα, κι εγώ θα βρεθώ για άλλη μια νύχτα κοντά σου. Ακούραστα θα σε κοιτώ και θα ανασαίνω τις στιγμές σου. Θα ακούω της λαχτάρας σου τον ήχο, ζαλισμένη από τη ζέστη του κορμιού σου. Θα αγγίζω της καρδιάς σου το αιώνιο, μαγνητισμένη από το διαπεραστικό σου βλέμμα.

Σαν από όνειρο βγαλμένα θα φαντάζουν τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα. Οι ώρες θα μοιάζουν τόσο λίγες και τα λόγια θα συμπληρώνουν όσα το σώμα δεν θα αντέχει να εκφράσει.

Θα αναστήσω δίπλα σου το σκοτωμένο εγωισμό μου. Και θα σε θέλω δικό μου, μόνο δικό μου. Να σε έχω για όσο και να μην σε χορταίνω, να σε απολαμβάνω συνεχώς και να μου φαίνεται λίγο, να θρυμματίζομαι μέσα σου και να ζητάω να καταστραφώ μαζί σου, ολοκληρωτικά.

Στην αγκαλιά σου θα με κρατάς κι εγώ το άρωμα σου σα ναρκωμένη θα ρουφάω απ' τα σεντόνια. Παραδομένο θα σε επιθυμώ, να ξαπλώνεις δίπλα μου και να χάνεσαι.

Η νύχτα θα μας τυλίξει στη ησυχία της και με τα πέπλα της θα πλέξω το πιο τρελό μου όνειρο. Θα το ντύσω με το φως σου και νυχτιές λουσμένες έρωτα θα σου αφιερώσω.

Τα χέρια σου να νιώθω τυλιγμένα γύρω μου στο κρεβάτι και θα βρεθώ στον πιο μακρινό προορισμό μου. Ο ψίθυρος σου στο λαιμό μου, η πιο γλυκιά καλημέρα. Μία σου λέξη και θα αρνηθώ τον κόσμο μου όλο. Ένα μου άγγιγμα και θα καταλάβεις πως οι ψυχές μας εκλιπαρούν για επαφή.

Στείλε τη θύμιση σου να με συναντήσει κι εγώ θα στρώσω μονοπάτι ολάνθιστο,για να βρεθεί στο πλάι μου η μορφή σου και να βάλει φωτιά στο είναι μου.

Όσα οι λέξεις και αν πουν θα είναι λίγα.

Όσα κι αν δείξει το κορμί δεν θα αρκούν.

Όσα φωνάζει η καρδιά ανάβουν σπίθα
που σε μια νύχτα τη ζωή μας πυρπολούν.
Τα χέρια άνοιξε κι έλα κοντά μου
να ρίξεις φως στις νύχτες της ψυχής μου.
Στα χείλη μου επάνω άφησε το φιλί σου
να το φυλάξω ως το τέλος της ζωής μου...

Σφιχτά κράτησα τα μάτια μου κλειστά για να παγιδεύσω τις εικόνες στο μυαλό μου, να μη χαθούν στις ηλιαχτίδες του πρωινού. Άνοιξαν όμως τα μάτια μου από το φιλί σου, για ν' αντικρύσουν εσένα να μου χαμογελάς..

Καλημέρα...

Μια ώθηση μικρή...

Λένε πως στο πιο καλά κρυμμένο πέρασμα του μυαλού, έχει βρει καταφύγιο το πιο τρελό σου όνειρο. Για να μην καταφέρεις να το σκοτώσεις. Συντροφεύεται από την πιο βαθιά ελπίδα σου και από τα μεγαλύτερα μυστικά σου. Πιάνει κουβέντα με τα θέλω σου και διασκεδάζει με τα όσα αρνείσαι να παραδεχτείς. Χλευάζει τα πρέπει σου και στήνει χορό με τις αναμνήσεις σου. Μέσα σε αυτές γνώρισε τις πιο μεγάλες αλήθειες σου και μέσα από αυτές μίσησε το κάθε ψέμμα που χωρίς ενδοιασμούς σέρβιρες στον εαυτό σου..Κάπου εκεί συνάντησε και τα όσα αγαπάς, και σε έκανε για λίγο να χαμογελάσεις. Και όταν η ψυχή σου θα είναι πια έτοιμη, αυτό το πιο τρελό σου όνειρο θα σταθεί απέναντι σου, θα σε κοιτάξει κατάματα και θα σου απλώσει το χέρι, για να σε τραβήξει μακριά από τη μίζερη ζωή σου...