Δεν μπορείς να νικήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό.
Δεν μπορείς να πολεμήσεις τους εχθρούς που 'χεις μέσα σου.
Μπορείς να τους αγκαλιάσεις, να τους γνωρίσεις, να τους αγαπήσεις.
Να μάθεις να ζεις με αυτούς και να δέχεσαι τα λάθη τους.
Όχι με βία, αλλά με αγάπη, μόνο έτσι θα καταφέρεις κάποτε να τους εξοντώσεις.
Αγάπησε τη σκοτεινή σου πλευρά, μετράει πιο πολύ από το να αγαπάς το "στιλιζαρισμένο" εγώ σου...

Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011

Ακόμα λίγο...

Θέλω να μείνω όλη τη νύχτα εδώ να με φιλάς.
Μέχρι τα χείλη σου να γίνουν ένα με τα δικά μου.
Θελώ να μείνω όλη τη νύχτα εδώ να με κρατάς.
Μέχρι το σώμα σου με το κορμί μου να ενωθεί.
Θέλω να μείνω όλο το βράδυ εδώ να με κοιτάς.
Μέχρι το βλέμμα σου να υπάρχει μόνο μέσα απ' τη ματιά μου.
Να σπαταλάω στιγμές για να σου χαρίζω ανάσες
και να ξεκλέβω χρόνους για να σε ντύνω τρεμάμενες αγκαλιές.
Ν' αποτυπώνεις στο δρόμο μου σκέψεις σου
και να βαδίζεις στα όρια του νου μου.
Να ψιθυρίζεις εικόνες στη μέρα μου
και να σκορπάς φως στις καληνύχτες.
Ν' αγγίζεις απαλά τις ανάγκες μου
και να χαϊδεύεις με πάθος τα θέλω μου.
Φίλα με ακόμα λίγο...
Για λίγο ακόμα, προτού ξημερώσει...

4 σχόλια:

Ginny είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=VbfoFXDrSso

Πολύ όμορφο ποίημα/σκέψεις/συναισθήματα/ανάγκη!

Unidentified είπε...

Και πολύ όμορφο το τραγούδι!

Για άλλη μια φορά σε ευχαριστώ...

Adis είπε...

Προλαβαίνω ν' ανοιγοκλείσω τα βλέφαρα και να ρίξω μια φευγαλαία ματιά γιατί μου 'λειψαν οι αγκαλιές και τα φιλιά? :)

Ή άργησα τόσους μήνες που ξημέρωσε πια?...

Unidentified είπε...

Adi μου,
φυσικά και προλαβαίνεις!
Και φυσικά και δεν άργησες!
Χαίρομαι που σε ξανά "βλέπω" κι ελπίζω να μη σε χάσουμε...
Φιλιά..