Κι αν χάσεις το δρόμο σου μέσα στο σκοτάδι, ψάξε το χέρι μου να βρεις τον εαυτό σου. Τυφλός οδηγός της ψυχής η δύναμη και της καρδιάς η θέληση, σε βγάζει πιο πέρα από τ' απίστευτο και πιο μακριά από τ' όμορφο. Άνοιξε τα μάτια του είναι σου κι ακολούθησε με το βλέμμα της ζωής το ταξίδι. Αφέσου στην αύρα του ονείρου και χάσε τον εαυτό σου στην άβυσσο της επιθυμίας σου.
Ο δρόμος του "πουθενά" είναι τόσο ίδιος με τον δρόμο του "κάπου" μερικές φορές, μόνο που μυρίζει μοναξιά.
Κι είναι αβάσταχτη η μοναξιά , όταν στέκεις στη μέση του πλήθους...
Ο δρόμος του "πουθενά" είναι τόσο ίδιος με τον δρόμο του "κάπου" μερικές φορές, μόνο που μυρίζει μοναξιά.
Κι είναι αβάσταχτη η μοναξιά , όταν στέκεις στη μέση του πλήθους...
2 σχόλια:
Μπορεί να περιτριγυρίζεσαι από μύρια κόσμο να αισθάνεσαι πιο μόνη από ποτέ. Το κάνει αυτό το πλήθος...
Προχώρα κι ας μην πηγαίνεις κάπου!
Y.Γ. Να σκεφτείς το ενδεχόμενο να ασχοληθείς σοβαρά με την ποίηση!;)
Και αυτή είναι και η χειρότερη μοναξιά..η μοναξιά στο πλήθος...
Υ.Γ.:Σ'έυχαριστώ πολύ για τα λόγια σου Ginny μου!
Δημοσίευση σχολίου