Δεν μπορείς να νικήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό.
Δεν μπορείς να πολεμήσεις τους εχθρούς που 'χεις μέσα σου.
Μπορείς να τους αγκαλιάσεις, να τους γνωρίσεις, να τους αγαπήσεις.
Να μάθεις να ζεις με αυτούς και να δέχεσαι τα λάθη τους.
Όχι με βία, αλλά με αγάπη, μόνο έτσι θα καταφέρεις κάποτε να τους εξοντώσεις.
Αγάπησε τη σκοτεινή σου πλευρά, μετράει πιο πολύ από το να αγαπάς το "στιλιζαρισμένο" εγώ σου...

Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Απολογισμός

Μέσα από την πιο βαθιά πληγή μου,
γεννήθηκε το πρώτο μου ψέμμα*.

Μέσα από τη μεγαλύτερη δειλία μου,
γεννήθηκε ο πρώτος φόβος μου.

Μέσα από το πιο ψεύτικο χαμόγελο μου,
γεννήθηκε το πρώτο πιο καυτό μου δάκρυ.

Μέσα από τη μεγαλύτερη επιτυχία μου,
γεννήθηκε το πρώτο μεγάλο λάθος μου.

Μέσα από τη μεγαλύτερη πτώση μου,
γεννήθηκε η πρώτη ελεύθερη ανάσα μου...

8 σχόλια:

Unknown είπε...

... κι έτσι φτιάχτηκε το "σημείο αναφοράς μου"

annanas είπε...

έτσι συμβαίνει πάντα και νομίζω ότι είναι και υγιές :) Τουλάχιστον τα 2,3 και 5 δίστιχα

Εκείνη.. είπε...

σαν να διάβασα εμένα...

πόσες αλήθειες..

anima είπε...

η θέση φέρνει την αντίθεση
και οι δυό τη σύνθεση

η οποία μπορεί να είναι είτε θετική είτε αρνητική..

σαν κι εμάς..

φιλί

Unidentified είπε...

meggie μου,
κάπως έτσι...
Φιλιά

Unidentified είπε...

annana μου,
με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και όπως και αν το αντιμετωπίζει ο καθένας έτσι συμβαίνει, συμφωνώ..

Unidentified είπε...

Εκείνη...,

χαίρομαι που ταυτίστηκες..
Καλή σου μέρα..

Unidentified είπε...

anima μου,
τι ωραία που τα λες κάθε φορά!..
Φιλιά..