Με τα μάτια ορθάνοιχτα
κι όμως νιώθεις τυφλός.
Με τα αυτιά τεντωμένα
κι όμως θαρρείς πως τίποτα δεν ακούγεται.
Με το στόμα να πάλλεται
μα νομίζεις πως τίποτα δεν λες πάλι.
Με τα χέρια απλωμένα
μα αισθάνεσαι πως δεν μπορείς να αγγίξεις τίποτα.
Με την ψυχή ελεύθερη
μα εσύ σε βλέπεις σε κλουβί κλειδωμένο.
Με την καρδιά θερμό οικοδεσπότη
κι όμως νιώθεις μόνος.
Για άλλη μια φορά τόσο μόνος...
Φύλα το δάκρυ σου..
Θα ξημερώσει καινούρια μέρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου