Έφτασε σπίτι από τη δουλειά και έτρεξε αμέσως να κάνει ένα μπάνιο. Ντύθηκε και έφυγε πάλι γρήγορα. Μετά από λίγο έφτασε στη σχολή. Τέτοια ώρα ήταν άδεια, τα μαθήματα αρχίζουν αργότερα. Άλλαξε, έπιασε σφιχτά μαλλιά της και μπήκε στην αίθουσα. Όση ώρα έκανε προθέρμανση, το μυαλό της έτρεχε σε χορογραφίες, σε συνδυασμούς, σε πολύπλοκες κινήσεις. Χαμηλά η μουσική της κρατούσε συντροφιά. Ήταν έτοιμη πια να ξεκινήσει πρόβα. Έκλεισε τα μάτια, πήρε μια βαθιά ανάσα και... αυτό ήταν. Ταξίδευε πλέον στον κόσμο που τόσο αγαπούσε. Βήματα, στροφές, στήσιμο σωστό, ύφος κατάλληλο. Δύσκολο να τα σκέφτεσαι όλα ταυτόχρονα, αν το καταφέρεις όμως, μαγευτικό. Όσο περνούσε η ώρα, ένιωθε το σώμα της σε υπερδιέγερση, όλο και πιο πολύ. Προσπαθούσε, πάλι και πάλι. Και τα σημεία που θεωρούσε αδύναμα ξανά και ξανά. Μέχρι που δεν μπορούσε να συνεχίσει άλλο. Το σώμα της "της έλεγε" πως ως εδώ ήταν αρκετό. Έβαλε ενα αγαπημένο της κομμάτι να παίζει και απλώθηκε ολόκληρη στο πάτωμα για να χαλαρώσει. Αν μπορούσε, εκεί μέσα θα περνούσε όλη της τη μέρα. Αν γινόταν κατανοητή, μόνο μέσω αυτού θα εκφραζόταν. Αν είχε τη δυνατότητα, μόνο αυτό θα έκανε. Τίποτα άλλο. Θα χόρευε. Συνέχεια θα χόρευε. Και θα της ήταν αρκετό. Όχι μόνο αρκετό, ιδανικό θα ήταν να κάνει μονίμως αυτό που λατρεύει...
6 σχόλια:
Είναι μαγικό να μπορείς να εκφράζεσαι μέσω του χορού!
Είτε ξέρεις τα βήματα είτε όχι... αν και νομίζω αν δεν ξέρεις, χορεύεις καλύτερα!!
Φιλί Διαμαντένιο!
είναι απίστευτη η στιγμή στο τέλος, όταν όλη η ενέργεια έχει φύγει από το σώμα σου και είσαι έτοιμος να αρχίσεις να γεμίζεις ξανά! :)
έϊ!
γιατι σταμάτησες να χορεύεις;
next_day μου,
για μένα δεν είναι απλά μαγικό..είναι απαραίτητο!
Φιλιά..
Stoneblood,
κάθε στιγμή ξεχωριστή και κάθε στιγμή απίστευτη, από την αρχή μέχρι το τέλος...
Ναύτη μου,
δεν υφίσταται καν η ερώτηση σου..
Δεν υφίσταται για μένα η πρόταση "σταμάτησα να χορεύω", είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά...
Δημοσίευση σχολίου