Δεν μπορείς να νικήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό.
Δεν μπορείς να πολεμήσεις τους εχθρούς που 'χεις μέσα σου.
Μπορείς να τους αγκαλιάσεις, να τους γνωρίσεις, να τους αγαπήσεις.
Να μάθεις να ζεις με αυτούς και να δέχεσαι τα λάθη τους.
Όχι με βία, αλλά με αγάπη, μόνο έτσι θα καταφέρεις κάποτε να τους εξοντώσεις.
Αγάπησε τη σκοτεινή σου πλευρά, μετράει πιο πολύ από το να αγαπάς το "στιλιζαρισμένο" εγώ σου...

Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

Παραίσθηση...

Άνοιξα την αγκαλιά μου
και σε εγκλώβισα μέσα μου.
Εκεί θα 'θελα να σε αιχμαλωτίσω αιώνια.
Να χαθείς στον κόσμο μου
και να παγιδευτώ στο είναι σου.
Να βλέπω με τα μάτια σου
και να μιλάς με τη φωνή μου.
Να γίνω το θέλω σου
και να θέλεις τα πάντα μου.
Να ζεις μέσα από μένα
και να υπάρχω μόνο για σένα.
Έκλεισα τα μάτια μου, άνοιξα τα χέρια
κι αγκάλιασα τη μορφή σου στο σκοτάδι..
κι εκεί σε κράτησα σφιχτά...

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

το τέλειο...

Unidentified είπε...

Καλή σου μέρα...

Marouli είπε...

Μοναδικα υπεροχο!!!

Μαρουλοφιλακια!

anima είπε...

κι έτσι υπάρχω
είμαι γιατί είσαι
και είμαστε μαζί
μέσα (από) μας..

η αιωνιότητα..

στο εδώ.στο αλλού.στο πάντα.....

φιλί

Unidentified είπε...

Marouli μου σε ευχαριστώ πολύ..

Φιλιά..

Unidentified είπε...

Φιλί κι από μένα anima μου...