-Αποδέσμευση-

Επιχειρώντας salto mortale επιβεβλημένο. Ανάσα βαθιά και βουτιά στο κενό. Εύκολο εν μέρη, αφού το κενό κατοικεί παντού πλέον. Παύση ονειροπολήσεων, φαντασιώσεων και ελπίδων για ένα αύριο που δεν θα σιμώσει στο κατώφλι. Παύση πυρών, γιατί πόλεμος υπάρχει εκεί που υπάρχει έρωτας. Και ο έρωτας αγνοείται σε ετούτο το παράλογο υπόγειο. Παραδίνεται η επιθυμία στην αέναη καλοντυμένη άρνηση που θρυμματίζει κόκαλα. Η αλήθεια μου πετάει τη φορεσιά του πρέποντος και στέκει γυμνή, να χάσκει εκεί, εμπρός στο ανέγγιχτο. Σε αυτό που πήρες πίσω, σε ό,τι επέστρεψες. Και στο είχα πει, δεν γίνονται δεκτές οι επιστροφές... ή μήπως δεν στο είπα;... 
Το ταμείο θα παραμείνει κλειστό για την ώρα. Θέλει χρόνο η διαχείριση εγκαταλελειμμένων ονείρων. Θέλει δουλειά ο επαναπροσδιορισμός σκέψης, συναισθήματος και λοιπών βασικών και μη λειτουργιών.
Θα σε απαλλάξω από το βάρος της αφελούς επιμονής. Θα καταπιώ αμάσητα όλα τα βλέμματα σου, να πονέσει ως τα μύχια. Με απαράμιλλη ευσέβεια θα παρακολουθώ καθώς θα κόβεις τα δεσμά μας, αυτά που μας ενώνουν. Γιατί τα άλλα έχουν αποδειχτεί ανθεκτικά, δεν καταλαβαίνουν ούτε από σένα ούτε από μένα.
Μέχρι εκεί θα δείξω δύναμη και σθένος.
Άσε με τώρα να κλέψω λίγο φως απ' το φεγγίτη.. και να κοιτάζω απ' το υπόγειο την πεταλούδα που παλεύει σε άνεμο κόντρα.. λίγο πριν το πετσόκομμα...