Αναρίθμητες στιγμές. Σκηνές βγαλμένες σαν από το πιο παράξενο παραμύθι.
Έτσι είναι η ζωή σου. Γεγονότα που σου μένουν και άλλα που ξεχνάς. Αναμνήσεις, άλλες όμορφες και άλλες ανεπανόρθωτα επώδυνες. Πράγματα μεγάλα και μικρά. Άλλα σε γεμίζουν, σε ολοκληρώνουν, σε ζωντανεύουν, σε ελευθερώνουν. Άλλα πάλι σε καταβάλλουν, σε αποδυναμώνουν, σε καταπονούν, σε καταστρέφουν. Άνθρωποι που έρχονται και άλλοι που φεύγουν. Αυτοί που μένουν δίπλα σου και κάποιοι που εξαφανίζονται. Άνθρωποι που εμπιστεύεσαι, που αγαπάς, που σε νιώθουν, που σε καταλαβαίνουν, που τους νοιάζεσαι, που τους παραμελείς, που σε εξουσιάζουν, που σε πληγώνουν. Σκέψεις ανάκατες.
Κι εδώ είναι που κάνεις τις επιλογές σου.
Θα επιτρέψεις σε όσα πέρασαν να σε διαλύσουν ή θα τα αφήσεις να σε δυναμώσουν προσπερνώντας τα; Θα μείνεις να αναπολείς τις όμορφες στιγμές που έζησες ή θα βγεις να κυνηγήσεις ομορφότερες; Θα προσκολληθείς σε ανθρώπους που σε απογοητεύουν ή θα δώσεις σημασία σε εκείνους που αξίζουν; Θα αρκεστείς στο να ονειρεύεσαι ή θα μάθεις να τολμάς;
Μην αγκιστρώνεσαι στο παρελθόν, θα σε καταβροχθήσει.
Μην αναλώνεσαι σκεφτόμενος το μέλλον, θα ξεχαστείς κάπου μέσα στα θέλω και τα πρέπει σου.
Μην αγνοείς το παρόν, γιατί είναι ότι καλύτερο σου προσφέρεται.
Ζήσε!
...Ένα κομμάτι απ' τις θύμισες, για να μην ξεχνώ τα όσα πέρασαν...
