Δεν μπορείς να νικήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό.
Δεν μπορείς να πολεμήσεις τους εχθρούς που 'χεις μέσα σου.
Μπορείς να τους αγκαλιάσεις, να τους γνωρίσεις, να τους αγαπήσεις.
Να μάθεις να ζεις με αυτούς και να δέχεσαι τα λάθη τους.
Όχι με βία, αλλά με αγάπη, μόνο έτσι θα καταφέρεις κάποτε να τους εξοντώσεις.
Αγάπησε τη σκοτεινή σου πλευρά, μετράει πιο πολύ από το να αγαπάς το "στιλιζαρισμένο" εγώ σου...

Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013

Περάσματα...

Πέρασε... πόσος καιρός αλήθεια; Έχω χάσει λίγο την αίσθηση του χρόνου. Κατ' επιλογή μάλλον... Προτιμώ να κρατάω μια απόσταση, να έχω μια πιο παγωμένη σχέση μαζί του από το να αισθάνομαι κάθε στιγμή κάθε ένα λεπτό που περνάει χωρίς εσένα. Οι εικόνες έχουν αλλάξει χρώματα, ο ήλιος έχει αλλάξει φως, η νύχτα έχει αλλάξει αρώματα... Σε ψάχνω σε τραγούδια που σε θυμίζουν κι είναι τόσα πολλά. Σε αναζητώ σε μέρη που σε φέρνουν στο μυαλό κι έχω αρκετά. Σε γυρεύω σε σημεία αναφοράς που έχουν κάτι από εσένα... μακάρι να ήταν πιο λίγα. Κλείνω τα μάτια και ονειρεύομαι το βλέμμα σου. Αφήνω το νου μου ελεύθερο και φαντάζομαι το φιλί σου. Κουλουριάζομαι και σκέφτομαι την αγκαλιά σου. Σε έχω απέναντι μου να με κοιτάζεις, να με χαϊδεύεις και να μου λες "Σ' αγαπάω"... και προσπαθώ τόσο πολύ να κρατήσω την εικόνα ζωντανή για λίγο ακόμα...
Πέρασε... πόσος καιρός αλήθεια; Κι όμως είσαι ακόμη μέσα μου, θύμηση, ολοζώντανη...
Απλώνω το χέρι και...

4 σχόλια:

Jade είπε...

Περάσματα που έρχονται και ξανά έρχονται συνέχεια σε σκέψεις, τραγούδια και μέρη δεν είναι περάσματα, δυστυχώς. Ξέρω, νομίζω, πως είναι να θέλεις να κρατήσεις κάτι τέτοιο ζωντανό, έστω για λίγο ακόμα, αλλά η δύσπεπτη αλήθεια είναι πως, χρόνος πέρασε αρκετός, ναι, αλλά όχι τόσος ώστε να σε κάνει να δεις με μάτια καθαρά πόσο πίσω σε κρατάνε τέτοιες σκέψεις, τέτοια διάθεση, τέτοια θέληση για να κρατήσεις κάτι τέτοιο ζωντανό..
Δε στα λέω από κακία, ξέρεις,
απλώς δεν είναι και ό,τι καλύτερο να σε βλέπω-διαβάζω έτσι.. :/

Καληνύχτα.

Unidentified είπε...

Jade μου,
είμαι σίγουρη πως δεν τα λες από κακία!
Είμαι όμως σίγουρη πως ξέρεις και κάτι άλλο... Τα συναισθήματα δεν έρχονται κατ' επιλογή, ούτε μπορούμε να αφήσουμε στην άκρη ό,τι βλέπουμε πως μας κάνει κακό... Σίγουρα αλλάζουν τα πράγματα... όμως χρειάζεται χρόνος. Έως τότε δεν έχω τίποτα να κερδίσω με το να μην "βλέπω" τι νιώθω, όσο χάλια κι αν είναι... Άσε που αυτή η ρημάδα η ελπίδα δε λέει να ψοφίσει μερικές φορές..!! :P
Δεσμεύομαι πάντως για επόμενη ανάρτηση με άλλον αέρα!!! ;)
Καλημερα!! :)

Ginny είπε...

Αχ, και να 'ταν λιγότερα τα τραγούδια, λιγότερα τα μέρη, λιγότερες οι στιγμές να ξεχνούσα για λίγο πως υπήρξαμε μαζί, να πιαστώ από μια στιγμή της ανυπαρξίας σου.
Σε καταλαβαίνω.
Κάποια στιγμή θα πάρουν άλλο νόημα οι σκέψεις, τα τραγούδια και τα μέρη. Απλά, πρέπει να περιμένεις.
Τα φιλιά μου!

Unidentified είπε...

Ginny μου, τα είπες όλα κι εσύ...
Καλό σου βράδυ!