Μαθαίνω να ζω μαζί με σένα, χωρίς εσένα, μακριά από σένα. Μαθαίνω να ξυπνάω με την εικόνα σου και να κοιμάμαι με τη φωνή σου. Να νιώθω με το άγγιγμα σου και να γαληνεύω με το χάδι σου. Μαθαίνω να εξελίσσομαι, να προχωράω, να γυρίζω πίσω που και που, έχοντας στο μυαλό τη μορφή σου. Μαθαίνω να εναρμονίζομαι με τα θέλω σου, να συμφωνώ με τα ναι σου, να διαφωνώ με τα όχι σου. Να αντιτίθεμαι στις απόψεις σου και να επεξεργάζομαι τους γρίφους σου. Μαθαίνω να βλέπω πέρα από το βλέμμα σου και να ακούω πίσω από τις λέξεις σου. Μαθαίνω εσένα. Μαθαίνω εμένα. Μαθαίνω να ζω μαζί με σένα, χωρίς εσένα, μακριά από σένα. Με όλες τις εκφάνσεις σου. Γιατί εσύ είσαι εγώ, ανεξήγητε εαυτέ μου. Κι αν δε σε μάθω, δεν θα με καταλάβω ποτέ...
Δεν μπορείς να νικήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό.
Δεν μπορείς να πολεμήσεις τους εχθρούς που 'χεις μέσα σου.
Μπορείς να τους αγκαλιάσεις, να τους γνωρίσεις, να τους αγαπήσεις.
Να μάθεις να ζεις με αυτούς και να δέχεσαι τα λάθη τους.
Όχι με βία, αλλά με αγάπη, μόνο έτσι θα καταφέρεις κάποτε να τους εξοντώσεις.
Αγάπησε τη σκοτεινή σου πλευρά, μετράει πιο πολύ από το να αγαπάς το "στιλιζαρισμένο" εγώ σου...
Τρίτη 14 Ιουνίου 2011
Μαθαίνω...
Μαθαίνω να ζω μαζί με σένα, χωρίς εσένα, μακριά από σένα. Μαθαίνω να ξυπνάω με την εικόνα σου και να κοιμάμαι με τη φωνή σου. Να νιώθω με το άγγιγμα σου και να γαληνεύω με το χάδι σου. Μαθαίνω να εξελίσσομαι, να προχωράω, να γυρίζω πίσω που και που, έχοντας στο μυαλό τη μορφή σου. Μαθαίνω να εναρμονίζομαι με τα θέλω σου, να συμφωνώ με τα ναι σου, να διαφωνώ με τα όχι σου. Να αντιτίθεμαι στις απόψεις σου και να επεξεργάζομαι τους γρίφους σου. Μαθαίνω να βλέπω πέρα από το βλέμμα σου και να ακούω πίσω από τις λέξεις σου. Μαθαίνω εσένα. Μαθαίνω εμένα. Μαθαίνω να ζω μαζί με σένα, χωρίς εσένα, μακριά από σένα. Με όλες τις εκφάνσεις σου. Γιατί εσύ είσαι εγώ, ανεξήγητε εαυτέ μου. Κι αν δε σε μάθω, δεν θα με καταλάβω ποτέ...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
12 σχόλια:
ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ
Nada με χτύπησες
Στο τίποτα το δικό μου το βλέμμα σου
Στην ειρωνεία σου, στο μαύρο που μισώ, ο έρωτας μου για σένα
Στα μάτια σου που τρέχανε ρονιές, δήγμα ένιωσα το βέλος στο στομάχι μου
και ο γελοίος διατηρούσα την αυτοκυριαρχία μου
Και τι να πεις για εκείνον τον κιοτή,
στην τελευταία πράξη δείλιασε να σηκώσει το σίγουρο το βλέμμα του στα μάτια σου που κάθε μέρα με θωρούνε
Εγώ
Γεια σου... Πολύ όμορφη ανάρτηση.. Μου θύμισες ένα ποίημα ...:
http://unluckily.blogspot.com/2011/05/blog-post_21.html
Καλή σου μέρα
μέσα από σένα,μαζί και χώρια σου..
μαθαίνω εμένα
για σένα και για μας
για κείνο το πολυπόθητο
μαζί..
χωρίς αυτό όλα αβέβαια
και ίσως χωρίς σήμερα και τώρα..
Με αποδέχομαι αποδεχόμενη Εσένα
φιλί καλησπέρας
μαθαίνεις... κάθε μέρα, κάθε νύχτα... μαθαίνεις...
καλή σου μέρα
Διαβάζοντας τις πρώτες λέξεις ήμουν έτοιμη να μην συνεχίσω.. βλέπεις αλλού πήγε το μυαλό μου.. και δεν θα το άντεχα.. όμως ευτυχώς έπεσε το μάτι μου στις τελευταίες φράσεις... και έτσι το διάβασα και συμφώνησα και αυτό θα κάνω κι εγώ από εδώ και πέρα!
Φιλί Διαμαντένιο!
Πόσο τον μαθαίνουμε, πόσο προλαβαίνουμε να τον μάθουμε αυτόν τον υπέρτατο άγνωστο μέσα σε μιά ζωή;
Nihil,
Στην τελευταία πράξη δείλιασε να σηκώσει το βλέμμα, και να κοιτάξει κατάματα την αλήθεια...
Ναταλία,
σε ευχαριστώ πολύ.Πολύ όμορφο ποίημα σου θύμισα..
Καλό σου βράδυ
Anima μου,
Μαζί και χώρια σου
κι ίσως χωρίς σήμερα και τώρα
για πάντα και για αιώνια όμως
στο πουθενά και στο μέσα μου...
Προφήτη μου,
δίκιο έχεις.Συνεχώς μαθαίνεις.Αρκεί να θες.Και να επιτρέπεις στη ψυχή σου να δει και να μάθει..
Καλή σου νύχτα..
next_day μου,
κι εγώ όταν ξεκινήσω να γράφω αλλού το πήγαινα.Κι αλλού με οδήγησε τελικά.Είδες καμιά φορά;...
Καλό βράδυ
Φιλιά..
Heliotypon,
Ο καθένας όσο επιτρέψει στον εαυτό του να γνωρίσει το μέσα του φαντάζομαι.Ίσως πολύ, ίσως πάλι καθόλου.Ίσως κάποιοι γνωρίζουν πολύ καλά ποιον αντικρίζουν κάθε μέρα στον καθρέφτη και άλλοι πάλι δεν έχουν ιδέα..
Δημοσίευση σχολίου