Δεν μπορείς να νικήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό.
Δεν μπορείς να πολεμήσεις τους εχθρούς που 'χεις μέσα σου.
Μπορείς να τους αγκαλιάσεις, να τους γνωρίσεις, να τους αγαπήσεις.
Να μάθεις να ζεις με αυτούς και να δέχεσαι τα λάθη τους.
Όχι με βία, αλλά με αγάπη, μόνο έτσι θα καταφέρεις κάποτε να τους εξοντώσεις.
Αγάπησε τη σκοτεινή σου πλευρά, μετράει πιο πολύ από το να αγαπάς το "στιλιζαρισμένο" εγώ σου...

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Αποφάσεις...


Αποφάσεις, αποφάσεις, αποφάσεις... Από το τι θα φορέσεις σήμερα, μέχρι το τι θα κάνεις με τη ζωή σου. Αποφάσεις που αφορούν εσένα και αποφάσεις που έχουν επιπτώσεις στους γύρω σου. Καλείσαι συνεχώς, όλο και πιο συχνά όσο μεγαλώνεις, να επιλέγεις ανάμεσα σε δρόμους, σε εναλλακτικές, σε αυτά που θέλεις και σε όσα ζητούνται από εσένα. Και οι επιλογές σου αυτές έχουν βαρύτητα συνήθως, είτε μικρή είτε μεγάλη, είτε μόνο για εσένα είτε και για άλλους. Δημιουργούν, οριοθετούν, αναπτύσσουν, εξελίσσουν, καθορίζουν, σκιαγραφούν, προδιαγράφουν, προετοιμάζουν, καταστρέφουν, ζωντανεύουν, συμπληρώνουν, αναβάλλουν, επιταχύνουν, επισημοποιούν, καταργούν, επιβάλλουν... και πόσα ακόμη!
Οι επιλογές σου και οι αποφάσεις σου είναι αυτές που σε διαμορφώνουν και σε χαρακτηρίζουν. Η επιλογή που θα κάνεις σε κάθε περίπτωση, αποκαλύπτει και ένα κομμάτι του εαυτού σου, μια επιθυμία σου, έναν δισταγμό, έναν φόβο, ένα ρίσκο. Και είναι αυτές οι αποφάσεις που συνθέτουν και το μονοπάτι της σύντομης ζωής σου. Είναι αυτές που είτε εμπλουτίζουν αυτό το μονοπάτι με εμπειρίες, στιγμές, εικόνες, ήχους και συναισθήματα, είτε το αφήνουν ξερό και άδειο, συνέπεια δειλίας, ντροπής, ενοχής. Όποιο κι αν είναι το δικό σου μονοπάτι, είναι αυτό που εσύ δημιούργησες. Να κάνεις κτήμα σου αυτή τη γνώση. Και δεν έχει σημασία αν είναι γεμάτο ιστορίες ή απλοϊκά κοινό. Αυτό που μετράει είναι να έχει προκύψει από δικές σου αποφάσεις, δικά σου θέλω και πρέπει, δικούς σου φόβους και ανασφάλειες, δικές σου παράτολμες κινήσεις, δικές σου σκέψεις και πρωτοβουλίες, δικά σου λάθη. Γιατί μόνο τότε είναι αληθινά δικό σου, μόνο τότε η διαδρομή της ψυχής σου είναι αυτή που εσύ διάλεξες. Να είσαι ευγνώμων για αυτό.
Κι αν όλα αυτά δεν ισχύουν, αν ο δικός σου δρόμος είναι καμωμένος πάνω σε σκέψεις άλλων, σε επιθυμίες άλλων, σε επιταγές άλλων, σε ανάγκες άλλων.. τότε έχεις αφήσει τη ζωή σου να τη ζήσει κάποιος άλλος, τότε το είδωλο που σε κοιτάζει μέσα από τον καθρέφτη, ότι κι αν πιστεύεις, δεν είσαι εσύ. Κρίμα...

10 σχόλια:

Ginny είπε...

Κρίμα...
Όνειρα γλυκά Unidentιfied! :)

Unidentified είπε...

Καλή σου νύχτα Ginny μου! ;)

next_day είπε...

κρίμα..
αλλά κι αυτό είναι μια απόφαση και μια επιλογή, σωστά???
Καλημέρα πιά.... Ξημέρωσε...

anima είπε...

πάντα είμαστε αυτο και ετερο-προσδιορίσιμοι..

μα ό,τι έχει να κάνει σε αποφάσεις καίριες που αφορούν τη Ζωή μας..

την καρδιά και το δικό μας θέλημα πρέπει να ακολουθούμε.αν θέλουμε να είμαστε καλά με εμάς..

με το μέσα μας..
κι όχι να γινόμαστε απλώς και μόνο αρεστοί στους άλλους..ή φερέφωνά τους..

και στην χειρότερη;αθύρματά τους..

φιλί καληνύχτας

Liani είπε...

ευχαριστω για τις μερικες δεκαδες ερωτησεων που μου δημιουργησες.

καλο απογευμα χωρις βροχη ευχομαι.

Lianiς

Faery είπε...

Είναι το μόνο που μας έχει απομείνει. Να μπορούμε να αποφασίζουμε εμείς για εμάς. Ας μην το χαρίσουμε και αυτό στους άλλους..

Adis είπε...

Ένα Tribute στο πως χτίζεται η ζωή και στη διαδικασία επιλογής? Μάλιστα..

Ε ναι. Είναι κρίμα και εγώ τους λυπάμε... Και καλά κάνεις και το υπενθυμίζεις γιατί πολλοί το χρειάζονται..
Και πολλά άλλα τέτοιου είδους θέματα πρέπει να τα σκεφτόμαστε όλοι που και που νομίζω για να ξέρουμε που βαδίζουμε.. ;)

Καλησπέρες! :*

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Οι αποφάσεις μας και οι επιλογές μας στη ζωή μας είναι τα μόνα πράγματα που μας κάνουν να αισθανόμαστε πραγματικά ελεύθεροι άνθρωποι.Καλές ή κακές..είναι δικά μας γεννήματα που όμως θα τα βρούμε μπροστά μας κάποτε.

Libertas είπε...

Απλά μην σταματήσεις να ζεις...

Καλό βράδυ!

Litsaki είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.