Θέλω να διώξω από τα μάτια σου τη θλίψη
τον πιο βαθύ σου πόνο να τον κάνω να χαθεί
να δείξω δρόμο στην καρδιά σου για να ανοίξει
και νέα αισθήματα βαθιά να υποδεχτεί.
Θέλω η ανάσα σου να βρίσκει τη δική μου
όταν τη νύχτα στο μαξιλάρι ακουμπά
τα δυο σου χείλη να ψάχνουν το φιλί μου
και το κορμί σου στο άγγιγμα μου να ξυπνά.
Θέλω το πρόσωπο σου να 'χω απέναντι μου
το βλέμμα το δικό σου χαραγμένο στο μυαλό
τα τρυφερά σου λόγια να μιλάνε στη ψυχή μου
και την αγάπη σου μονάχα να κρατώ για φυλαχτό.
Θέλω να βρω το μυστικό σου μονοπάτι
να ξεκλειδώσω αυτού του νου τα μυστικά
να μην υπάρχει στο σώμα ετούτο κάτι
που να μην ξέρω σαν δικό μου τώρα πια.
Θέλω εσένα.. μόνο εσένα...
Για τόσο.. για όσο...
10 σχόλια:
Πολύ όμορφο ποίημα Unidentified!:) Έχεις ταλέντο!;)
Την καληνύχτα μου!
ζήτησέ το...
καλησπέρα
Γλυκό και αληθινό.. Τι πιο όμορφος συνδυασμός!?
Καμιά φορά αναρωτιέμαι αν με τα θέλω μας ζητάμε τόσα πολλά...
Καλό απόγευμα. :)
Ginny μου, σε ευχαριστώ πολύ..
Καλό σου απόγευμα!
Προφήτη μου,
προσπαθώ...
Καλησπέρα...
Adi μου,
είναι πολύ όμορφο να εκφράζουμε τα θέλω μας, ακόμη κι αν κάποιες φορές ζητάμε πολλά...Γιατί ακόμη και τότε δίνουμε κάτι στον άνθρωπο που έχουμε απέναντι μας.. μέσα από την επιθυμία μας...
Φιλιά
ειλικρινα οσο περισσοτερο περναει ο καιρος και διαβαζω περισσοτερες "αναρτησεις" σου αρχιζω να χανω τα λογια μου. Δεν ξερω τι να πω. Το μονο που ξερω ειναι οτι αυτο το κομματι σου απο συναισθηματα γραμμενα με λεξεις θα μπει στο HOF και στα αγαπημενα μου. (τωρα που το σκεφτομαι πρεπει να σαρωσω ολοκληρο το βλογ σου, αν και φοβαμαι γιατι πιθανοτατα τα περισσοτερα να γινουν αγαπημενα.-
οι παραγραφοι που θα πω αγαπημενες ειναι η δευτερη και η τεταρτη. Τωρα το τελευταιο καιρο σκεφτομαι το ποσο δυσκολο ειναι για δυο ανθρωπους να μαθουν ο ενας για τον αλλον, και γενικα το ποσο δυσκολες ειναι τελικα οι ανθρωπινες σχεσεις.
Lianiς
Liani μου, αυτό που εγώ έχω να πω, είναι ότι είσαι ο μόνος που με έχει κάνει να γελάσω τόσο σε αυτόν εδώ τον "μικρόκοσμο" και ταυτόχρονα από εκείνους που με αφήνουν χωρίς λόγια με τα σχόλια τους...
Χαίρομαι πολύ που συγκαταλέγομαι στα αγαπημένα σου, γιατί είναι πολύ όμορφο αυτά που σκέφτεσαι, αυτά που λες κι αυτά που γράφεις ή αποτυπώνεις με οποιονδήποτε τρόπο να βρίσκουν αντίκρισμα σε κάποιον άλλον.Να του μιλούν, να τον κάνουν να σκέφτεται, να νιώθει, να τον αγγίζουν.
Όντως, είναι δύσκολες οι ανθρώπινες σχέσεις.Στο χέρι μας όμως δεν είναι να κάνουμε κάθε φορά τα πράγματα λίγο πιο εύκολα;Βήμα βήμα..και οι δύο.Και μήπως πολλές φορές το να μάθουμε ο ένας για τον άλλον βασίζεται στο ότι πρέπει να μάθουμε να είμαστε καλύτεροι ακροατές αλλά και ομιλητές; Να αφουγκραζόμαστε περισσότερο, αλλά και να δίνουμε χωρίς να θεωρούμε δεδομένα ακόμη και τα απλά;..
Μήπως πρέπει να το θέλουμε πολύ πραγματικά;και οι δύο; Μήπως τότε συμβαίνει αληθινά;..
Δεν λέω ότι έχω τις απαντήσεις, απλώς αναρωτιέμαι..μήπως;
Καλό σου βράδυ...
Άγνωστη Ανέλπιστη Χαρά
(Είπα να δώσω εγώ το όνομα στην θέση σου σήμερα! :Ρ)
αυτο που ειπες με αγγιζει βαθυτατα.
κατι που πιστευω ειναι οτι οι περισσοτεροι βρησκουν "αντικρισμα" σε αυτα που γραφεις. Ολοι μας τα εχουμε ζησει, τα ζουμε, ελπιζουμε να τα ξαναζησουμε. Απλως πιστευω ο καθενας εχει την καταληλη χρονικη στιγμη που καταλαβενει καποια πραγματα, φρασεις, καταστασεις, συναισθηματα. Απλως πιστευω οτι η χρονικη στιγμη μου συνεπαισε με τα κειμενα σου. Ετσι το καταλαβαινω εγω, δεν μπορω να το σξηγησω καλυτερα.
Οσο για τις σχεσεις δεν ξερω θα πω. Δεν ξερω. Δεν μπορω να καταλαβω. Αλλα αυτο το θεμα σηκωνει συζητηση και δεν ειναι το καταληλο μερος να γινει μεσω σχολιων και εκτος απ αυτου δεν εχω κατασταλαξει πανω σε ενα οριστικο πορισμα στην υποθεση, αρα δεν μπορω να πω.
Αγνωστη Γεματη Ελπιδα Χαρα.
σου παει καλυτερα :)
ειναι παραξενο κατι το οποιο οι αλλοι θεωρουν "παλιο" και "αχρηστο" για εκεινους να γινεται ο θυσαυρος για καποιους αλλους που απλως ο χρονος αποφασισε να τους ανοιξει τα ματια.
πολλα λεω και αρχιζω και "φορτιζω"
ωρα να σταματησω :)
Καληνυχτα
Lianiς
Χαίρομαι λοιπόν που η χρονική σου στιγμή συνέπεσε με τα κείμενα μου..
Καλά κάνεις και λες δεν ξέρεις, για τί θέλει πολύ δρόμο απλώς και μόνο για να αφουγκραστείς, πόσο μάλλον να μάθεις. Σημασία έχει να προσπαθούμε να καταλάβουμε τον άνθρωπο που έχουμε απέναντι μας, να προσπαθούμε να τον γνωρίσουμε, να τον μάθουμε, να τον νιώσουμε..
Άγνωστη Γεμάτη Ελπίδα Χαρά λοιπόν! :)
Είναι όντως παράξενο, αλλά και τόσο μα τόσο όμορφο..
Καλή σου νύχτα...
Δημοσίευση σχολίου