Περάσματα...

Πέρασε... πόσος καιρός αλήθεια; Έχω χάσει λίγο την αίσθηση του χρόνου. Κατ' επιλογή μάλλον... Προτιμώ να κρατάω μια απόσταση, να έχω μια πιο παγωμένη σχέση μαζί του από το να αισθάνομαι κάθε στιγμή κάθε ένα λεπτό που περνάει χωρίς εσένα. Οι εικόνες έχουν αλλάξει χρώματα, ο ήλιος έχει αλλάξει φως, η νύχτα έχει αλλάξει αρώματα... Σε ψάχνω σε τραγούδια που σε θυμίζουν κι είναι τόσα πολλά. Σε αναζητώ σε μέρη που σε φέρνουν στο μυαλό κι έχω αρκετά. Σε γυρεύω σε σημεία αναφοράς που έχουν κάτι από εσένα... μακάρι να ήταν πιο λίγα. Κλείνω τα μάτια και ονειρεύομαι το βλέμμα σου. Αφήνω το νου μου ελεύθερο και φαντάζομαι το φιλί σου. Κουλουριάζομαι και σκέφτομαι την αγκαλιά σου. Σε έχω απέναντι μου να με κοιτάζεις, να με χαϊδεύεις και να μου λες "Σ' αγαπάω"... και προσπαθώ τόσο πολύ να κρατήσω την εικόνα ζωντανή για λίγο ακόμα...
Πέρασε... πόσος καιρός αλήθεια; Κι όμως είσαι ακόμη μέσα μου, θύμηση, ολοζώντανη...
Απλώνω το χέρι και...