Αύριο κι απόψε, πάντα και για μια στιγμή...

Αύριο θα σταθώ στα πόδια μου
και θα νικήσω τους εχθρούς μου.
Θα κοιτάξω κατάματα τα θέλω μου
και θα πολεμήσω τους φόβους μου.
Θα αφήσω πίσω τα πρέπει μου
και θα στρώσω μονοπάτι ολόφρεσκο.
Θα αντικαταστήσω το σκοτάδι με φως,
θα πλυμμηρίσω με θάλασσα τις στιγμές μου.
Θα βάλω χρώμα στις εικόνες μου
και μουσική στα βήματα μου.
Αύριο θα είμαι καινούρια εγώ,
θα απλωθώ σαν πέπλο στο απέραντο
και το αιώνιο του κόσμου ετούτου.
Απόψε, όμως, άφησε με για λίγο ακόμη
στη θλίψη και στη μοναξιά μου.
Άσε με να χαθώ στον κόσμο το δικό μου
και να σκορπιστώ στα λάθη μου.
Να γιορτάσω τη λήθη μου
και ν' ασπαστώ τη μελαγχολία μου.
Απόψε, άσε με να θυθιστώ στης ψυχής μου την άβυσσο,
ν' αγκαλιάσω το χαμένο εαυτό μου.
Σαν παιδάκι μικρό, που έχασε τον δρόμο για το σπίτι.
Απόψε, θα με βρω κάπου εκεί..
Κάπου εκεί θα με βρεις κι εσύ..αν με ψάξεις...

Μαθαίνω...

Μαθαίνω να ζω μαζί με σένα, χωρίς εσένα, μακριά από σένα. Μαθαίνω να ξυπνάω με την εικόνα σου και να κοιμάμαι με τη φωνή σου. Να νιώθω με το άγγιγμα σου και να γαληνεύω με το χάδι σου. Μαθαίνω να εξελίσσομαι, να προχωράω, να γυρίζω πίσω που και που, έχοντας στο μυαλό τη μορφή σου. Μαθαίνω να εναρμονίζομαι με τα θέλω σου, να συμφωνώ με τα ναι σου, να διαφωνώ με τα όχι σου. Να αντιτίθεμαι στις απόψεις σου και να επεξεργάζομαι τους γρίφους σου. Μαθαίνω να βλέπω πέρα από το βλέμμα σου και να ακούω πίσω από τις λέξεις σου. Μαθαίνω εσένα. Μαθαίνω εμένα. Μαθαίνω να ζω μαζί με σένα, χωρίς εσένα, μακριά από σένα. Με όλες τις εκφάνσεις σου. Γιατί εσύ είσαι εγώ, ανεξήγητε εαυτέ μου. Κι αν δε σε μάθω, δεν θα με καταλάβω ποτέ...

Να σε δω...

Μέσα από της μοναξιάς σου τη σιωπή
κι από της θλίψης σου το βλέμμα.
Μέσα από τους αναρίθμητους της ψυχής σου
ήχους κι από της λογικής σου τη βαριά αναπνοή.
Μέσα από χάδια ανεκπλήρωτα 
κι από αγκαλιές ασφυκτικές,
ξεδιπλώνεις το πληγωμένο σου εγώ.
Κι εγώ, κάτω από των ματιών σου τις σκιές
ψάχνω να βρω τις πιο γλυκές σου θύμισες.
Πίσω από τα ανείπωτα λόγια σου,
γυρεύω την πιο αληθινή σου φράση.
Πέρα από τα στενά όρια 
που δεσμεύουν το νου σου,
αναζητώ την πιο τρυφερή κι ελεύθερη ανάσα σου.
Θέλω, για μια στιγμή, για τώρα, για πάντα..
Να σε κοιτώ να γελάς και να φωτίζεται ο κόσμος μου...