Καθισμένη στην ακρογιαλιά, βρέχω τα πόδια μου στο δροσερό νερό.. Μυρίζω την αλμύρα της θάλασσας και την αφήνω να με ταξιδέψει.. να με ξεβράσει στα βάθη του μυαλού μου και τις χαμένες αναμνήσεις μου. Αναπολώ χαρούμενες στιγμές, περασμένες εικόνες.. και τις συνδυάζω με καινούρια τοπία και φρέσκες ιστορίες.. Αντικρύζω τους ανθρώπους γύρω μου με ενθουσιασμό.. παλιούς και νέους γνώριμους, σημαντικούς και ασήμαντους, μέρος όπως και να 'χει της μνήμης μου... Αναβιώνω αξέχαστα γεγονότα και τα εμπλουτίζω με νέες "περιπέτειες"... Και κάπου εκεί που έχω χαθεί μεταξύ του τότε και του τώρα, κάτι παράξενο συμβαίνει...
Σηκώνομαι από τον ήχο του ξυπνητηριού, σε μία ώρα πρέπει να είμαι στη δουλειά.. Άλλο ένα όνειρο θερινής νυχτός έφτασε στο τέλος του.. Έμεινε όμως το χαμόγελο στα χείλη μου.. Καλημέρα...
